Tijdens de Tweede Wereldoorlog was er een Duitse bezettingsmacht op Schiermonnikoog van ongeveer 600 soldaten. Om het eiland te verdedigen tegen de geallieerden werden er bunkers aangelegd als een onderdeel van de Atlantikwal. Deze liep van de Spaanse grens tot en met Noorwegen. In de duinen langs het strand werden hele bunkercomplexen aangelegd; er was zelfs een compleet dorp aan het eind van de Prins Bernhardweg. Het dorp bestond uit bunkers, radarinstallaties, luchtafweergeschut en gecamoufleerde barakken. Dit dorp kreeg de codenaam Schlei, wat de Duitse naam is voor de vissoort zeelt.
De bekendste bunker is natuurlijk de Wassermann, die is ontworpen om als basis te dienen voor een grote radarantenne, maar gelukkig nooit in gebruik genomen is.
Iets verderop (langs het fietspad ten zuidwesten van de Marlijn) ligt een bunker van het type Seeburg. Deze bunker diende als een communicatiecentrum. De gegevens van radar en radiosignalen werden hier verzameld en doorgegeven aan de Luftwaffe de gesignaleerde geallieerde vliegtuigen met jagers probeerde te onderscheppen. Om deze gegevens te verwerken stond in deze bunker een zogenaamde Seeburgtisch: een glazen tafel waarop de posities van geallieerde en Duitse vliegtuigen met lampjes werden weergegeven. De scherven van deze tafel zijn teruggevonden in het zand in de bunker.
Bunkermuseum Schlei is geopend op 11 juni 2009; op deze datum werd Schiermonnikoog in 1945 werd bevrijd.
Het bestuur is altijd op zoek naar vrijwilligers en donateurs! Dus voelt u zich geroepen, dan kunt u zich melden bij C. Soepboer (0519 531701)
Bunkermuseum Schlei 